കാനല്

വേദന വിളറുമീ നിലാവില്
ഓമനേ നിന്റെ
വിഹ്വലമൊരു നിസ്വനം കേട്ടു ഞാ൯
തരുലതകളില് നിപതിക്കുമീ
തുഷാരവും നിന്നശ്രുധാരയെന്നു
നിനച്ചു ഞാ൯.
വ്യര്ത്ഥമാം നിനവിന്റെ
നിലാവെട്ടത്തിലെന്നും
കാനല്ക്കാഴ്ചലള്
മിഥ്യയെന്നോര്ത്തു ഞാ൯