പ്രണയ പദങ്ങള്‍

സമുദ്ര സമീരണന്‍ തേടും 

സഹ്യാദ്രി നിരകളുടെ 

സാന്ത്വനം പോലെ, 

നിലാവുറങ്ങുന്ന നീരാഴി തന്‍ 

പുളിനങ്ങളില്‍ പ്രിയേ, 

പതിവു വിട്ടേറെ വാചാലമായ് 

മമ ഹൃത്തിലെ മധു 

മനോജ്ഞമാം ഗീരുക്കളില്‍ 

തളിച്ചിന്നു ഞാ൯ നിന്റെ 

ശോണാധരങ്ങളിലെ 

ആര്‍ദ്രതയില൪ച്ചന ചെയ്‌വൂ... 

തകര്‍ന്നെരിയുമീ 

തപോഷ്ണ പാരമ്മ്യതയില്‍ 

തളിര്‍ കാറ്റു കൊതിപ്പ-

തുയിര്‍ വെടിയുവാനല്ല 

വ്യോമാന്തരങ്ങളില്‍ 

വെണ്‍ മേഘമായുയരുവനല്ലൊ! 

നിലാവിന്റെ പൂമ്പട്ടുമായ് പ്രിയേ 

നീയണയുന്ന നിശയിലെല്ലാം 

നിനവിന്റെയായിര സുമങ്ങളില്‍ 

പ്രണയത്തിന്‍ മധു നിറച്ചു 

നീഹാര ഭാജനം 

നിനക്കായ് നീട്ടും ഞാന്‍!!! 

നീ പിന്നെയുമാമര 

ഛായയിലൊളിക്കവേ 

ഞാനെന്റെയനശ്വര മുദ്ര 

നിന്‍ നീലവേണിയില്‍ 

പൂക്കളായര്‍പ്പിക്കും... 

നദികള്‍ നാദങ്ങളായ് 

നെഞ്ജില്‍ നിറയവേ 

നിനക്കായെന്റെ 

സ്നേഹാക്ഷര നിര്‍ഝരി 

നഭസ്സിന്റെ

സീമ പോലനന്തമായ്ത്തീരും....!