കരതലം കൊട്ടിച്ചിരിക്കാം
കണ്ണീരൊഴുക്കി കരയുകയുമാവാം!
കരഞ്ഞു കരഞ്ഞൊരു
കാക്കയായ് കറുക്കാം
കറുക്കാത്ത പകലിന്റെ
കനിവിനായ് കാക്കാം
കൂകുന്ന കുയിലിന്റെ
കുഞ്ഞായ് പിറക്കാം...
കാക ജന്മത്തിന്റെ
കാലം കറുക്കവേ
കരിയായ് മാറിയ
കാമനകള് ക്കെല്ലാം
കാളകൂടത്തിന്റെ
കൈപ്പു നീ൪ നല്കി
കല്ലറയ്ക്കുള്ളില് നീ
കരയുക മ൪ത്യാ...
നല്ല വരികൾ..
ReplyDeleteകവിത സൂപ്പർ..............
ReplyDeleteകവിത നന്നായീ :)
ReplyDelete